Duizend stukjes

Lieve allemaal,

Een nieuwe week, een nieuwe werkplek, maar voor de verandering geen nieuw uniform! Deze week meegedraaid op de afdeling Conference & Banqueting, oftewel helpen bij congressen en evenementen. Garderobe, serveren van koffie en thee, lunchbuffet klaarzetten, zalen gereedmaken voor het event, afruimen, opzetten van koffiekopjes en –schoteltjes + lepeltjes, restjes opeten van het lunchbuffet (cheesecake, jammie!), opruimen, opruimen en nog eens opruimen. De foyer bestaat uit allemaal glazen (sta)tafels. Iedere vinger zie je erop natuurlijk. Dus, nadat alles opgeruimd is ben je eerst nog eens 10 jaar bezig voordat al die tafels schoon zijn. En als dat dan klaar is, en er verder niks meer te doen is, dan ga je poleren…hééééél veel poleren! Het klinkt waarschijnlijk een beetje saai maar ik vond het werk afgezien van het poleren wel erg leuk. Heb 1 dag ’s ochtends en ’s middags in de garderobe gestaan, maar daar had ik ’s avonds gewoon spierpijn van haha. Winterjassen zijn zwaar! Ben natuurlijk ook niks gewend. Het verschilde erg per dag of het druk of rustig was. De ene dag was er een event met 50 mensen dus heel rustig, de volgende dag waren er 2 events met respectievelijk 50 en 180 mensen. En dan is het wel druk! Hard werken en aanpoten om te zorgen dat alles op klaar staat. Die 180 mensen kregen een lunch in de foyer. Op ’n gegeven moment hoorde je een hoop herrie en gegil…bleken er 2 glazen tafels vanuit het niets in elkaar gestort te zijn! Echt in duuzend stukjes. Nou dat was uiteraard het gesprek van de dag en zo ongeveer de sensatie van de week. En ohja, ik heb ook nog bij de afwas een vol dienblad met servies laten vallen wat ook in duuzend stukjes brak, maar dat terzijde ;)

Wat ik er toch erg lastig blijf vinden, is de taal. Op deze afdeling konden ze over het algemeen heel goed Engels, maar ze vertikten het echt om te spreken als ik erbij was. Sta ik met een meisje een leuk gesprek te voeren in het Engels, komt er een ander meisje bij staan en ze gaan gewoon verder in het Ests! Zo onbeleefd en ook hoogst irritant. En tijdens dat poleren zit je met z’n allen in een kamer. Dan stel ik een vraag in het Engels, die wordt dan wel beantwoord, maar verder gaat alles gewoon verder in het Ests. Vanuit school ben ik gewend om Engels te praten als er niet-Nederlanders bij zitten, dus ik vind dit zo lastig. Voel je je erg buitengesloten door.

Maaaaar, naast dit geklaag waren er ook hele leuke dingen afgelopen week: Lars en papa & mama hebben geboekt!!! Lars komt 4 november voor drie nachtjes en m’n ouders, Dammes en Lars komen hier kerst vieren! Ze komen aan op 23 december en vertrekken de 28e. Heerlijk, echt iets om naar uit te kijken! Ik vroeg aan Dammes of hij er zin in had, nou dat had ‘ie wel, ‘lekker sneeuwballen gooien’ was z’n antwoord. Nou broer, maak daar maar ijsballen van want het schijnt hier in december -15 te worden! En ohja, vergeet je wollen onderbroek niet! M’n moeder heeft ook nog een sinterklaas-overlevingspakketje opgestuurd, met dikke brokken, kruidnoten, pepernoten, marsepein en verder het Witte Weekblad en de Pink Ribbon. Thnx mam :)

Dit weekend ging Matthijs II niet mee want zijn ouders zijn ’t weekend hier. Dus met 1 Matthijs op pad naar het Museum of Occupations, ofwel het bezettingsmuseum. Nou hebben we al aardig wat musea gezien, en ze gaan bijna allemaal over de geschiedenis van de stad en over de tijd dat ze bezet waren door de Duitsers en de Russen. De reactie van Matthijs hierop: ‘Meer hebben ze ook niet te vertellen’ Haha ja dat is zo. Nouja het was dus niet echt bijster boeiend. Hierna naar de bibliotheek geweest, dit is de nationale bieb van Estland. Ik vond het een heel groot en mooi gebouw! Het was niet echt een bieb waar je boeken haalt als je gewoon ‘lekker wilt lezen’ maar meer een educatieve bibliotheek. Overigens hebben we na lang zoeken de afdeling Nederlandse literatuur gevonden. In deze megabieb bedroeg die afdeling welgeteld…een halve plank… haha. Trieste bedoening dus. ’s Avonds hebben we heerlijk gegeten in het Reval Cafe, voor een 3-gangen diner met wijn betaalden we €20 p.p. Nou doe dat in Nl maar eens na!
Jullie gaan het niet geloven, maar Tallinn heeft z’n eigen dierentuin! Jaja, en die moet natuurlijk bezocht worden. Dus die stond voor zondag op het programma. Ligt ergens buiten de stad, dus wij met de bus erheen. Een trolleybus (net zoals ze die in Arnhem hebben), die een hoop herrie maakt en waarmee ze knoerthard rijden. Aangezien Tallinn de hoofdstad is van Estland, zou de dierentuin dan vergelijkbaar zijn met Artis uit onze hoofdstad? Kort maar krachtig: NIET. Nee echt niet, het lijkt er in de verste verte niet op. Armoedige bedoening, het leken wel volkstuintjes of een vervallen boerderij. Overigens ook niet veel dieren gezien, meer lege hokken. De entreeprijs was er ook naar hoor: €2. Daar heb je in Artis net de plattegrond van de diertuin voor ;). Maargoed, niet voor herhaling vatbaar. Vorige week hebben we chocoladetaart gegeten bij Anneli Viik Chocolate Cafe. Na het struinen door de dierentuin waren we ondertussen zo koud geworden dat we toe waren aan warme chocomel. En waar kun je dat nou het beste drinken als daar? Nou hij was heerlijk, echt, dat is pas warme chocomel! Hmm :) Overigens gaat 15 oktober 2011 de boeken in als de dag dat ik voor het eerst deze herfst/winter m’n handschoenen aan heb gedaan en 16 oktober 2011 als de dag waarop ik het eerst deze herfst/winter m’n handschoenen én muts aanhad! Brrrrrr koud!

Oh nou vergeet ik bijna te vertellen over de uitverkoop bij Stockmann, het grote warenhuis hier à la de Bijenkorf. In Nederland hebben ze daar de Drie Dwaze Dagen, nou bij Stockmann hebben ze Hullut Päivät, ofwel dwaze dagen! Duurt hier wel 4 dagen ipv 3. Maar wat een gekkenhuis! Woensdag begon het, dus ik ben uit werk even wezen kijken. Echt ongelofelijk, je kon over de hoofden lopen. Vond het eigenlijk wel heel komisch om te zien. Het handelsmerk van deze dagen was de kleur geel, dus vanaf woensdag zag je door de hele stad mensen met gele tasjes lopen van Stockmann.

Aankomende week voor de verandering weer een nieuwe werkplek, op de 30e verdieping van het hotel in bar/restaurant Horisont. Geen idee wat ik daar weer moet gaan doen maar we gaan het zien. Werktijden van 16.00-0.30u dus da’s ook weer eens wat anders!

Dikke kus vanuit Estland en haed aega!